ثناگویان درگاه امپریالیسم، طلایه داران جنگ استعماری علیه ایران
ا. م. شیری
۱۴ شهريور ۱٣۹۰
در حالیکه جهان شاهد دخالت‌های عنان‌گسیخته کشورهای امپریالیستی در امور داخلی دیگر کشورها و جنگهای استعماری جنون‌آمیز ارتش فاشیستی ناتو بفرماندهی ایالات متحدۀ آمریکا در کشورهای بسیاری می‌باشد و نیروهای مترقی جهان روزانه هزاران فیلم و مدارک مستند از جنایات امپریالیسم جهانی در کشورهای جنگ‌زده، بخصوص در ماه‌های اخیر از جنایات بی‌حد و حصر ناتو و «انقلابیون لیبی» منتشر و در دسترس عموم قرار می‌دهند، باز هم جریانات و یا کسانی یافت می‌شوند که، در باره «انقلاب مردم لیبی» و یا اعتراضات «انقلابی مردم سوریه» سخنسرایی می‌کنند و یا برخی‌های دیگر، بدون اینکه ماهیت و خصلت جنگهای استعماری را مورد بررسی و ارزیابی کارشناسانه قرار دهند، رژیم‌های دیکتاتوری را علت تهاجمات مالیخولیایی غرب امپریالیستی تعریف می‌کنند. پیروان این نظریات «بکر»، بطور دفاکته (عملا) حق امپریالیسم برای تهاجمات نظامی را برسمیت می‌شناسند. از میان آنها، به این فرمولبندی حزب تودۀ ایران در بیانیۀ تحت عنوان «رژیم‌های دیکتاتوری، تسلط طلبی امپریالیسم و تحولات میهن ما» توجه کنید:
«… یک بار دیگر ضرورت بررسی نقش ویرانگر نظام‌های دیکتاتوری منطقه در فراهم آوردن شرایط عملکرد و کسب سَروری(هژمونی) امپریالیسم را پیش می‌کشد.»
***
زنان لیبیایی، نیروی فعال در انقلاب لیبی، نوشته یثری تکبالی، ترجمه آزاده دواچی
http://www.kar-online.com/wp/?p=20963
***
لیبی: سرنگونی یک استبداد دیگر در منطقه
هیأت اجرائی سازمان‌های جبهه ملی ایران در خارج از کشور
http://www.kar-online.com/wp/?p=21000
***
عفو بین‌الملل از جنایت در زندان‌های سوریه خبر داد
http://www.kar-online.com/wp/?p=21068
منبع: کلمه
در باره مسائل یاد شده، لازم به گفتن است که:
اولا- تأکید حزب تودۀ ایران بر «نقش ویرانگر نظام‌های دیکتاتوری منطقه در فراهم آوردن شرایط عملکرد و کسب سَروری (هژمونی) امپریالیسم» ناشی از شناخت نیمه- ناقص این حزب از ماهیت و خصلت امپریالیسم و به تبع آن، همانطور که گفته شد، بمعنی برسمیت شناختن حق دخالت امپریالیسم در امور داخلی دیگر کشورها، نفی اصل حق حاکمیت ملی و تخطی از حق تعیین آزادانه سرنوشت خلقها و همچنین، توجیه جنگهای استعماری بر اساس تحلیل‌های بی‌پایه می‌باشد.
ناگفته نماند، که انتشار مطالب فوق‌الذکر و دیگر مطالب مشابه آنها در نشریه الکترونیکی «کارآنلاین»، بی‌شک، بار امتیازات منفی بسیار زیاد این نشریه اینترنتی را افزون‌تر می‌کند.
ثانیا- اگر حزب تودۀ ایران ارزیابی خود را مبنای تأئید دخالت‌ها و جنگ‌افروزی‌های امپریالیسم قرار می‌دهد، در این صورت باید به این پرسش‌ها نیز پاسخ گوید که: چرا در عربستان سعودی، قطر، عمان، اردن، مصر، انگلستان و بسیاری از کشورهای سلطنتی- دیکتاتوری، جنبش‌های اعتراضی مسلحانه مشابه آنچه که در لیبی اتفاق افتاد و در سوریه نیز هنوز ادامه دارد، بحرکت در نمی‌آیند؟ چرا در بحرین جنش اعتراضی مسالمت‌آمیز مردم با سرکوب ارتش‌های امریکایی- منطقه‌ای سرکوب می‌شود؟ چرا تک‌تیراندازان از پشت بام‌های قاهره، ریاض، مسقط، تل‌آویو، لندن، پاریس، صنعا، امان و… مردم و نیروهای پلیس و امنیتی رژیم‌های حاکم را هدف قرار نمی‌دهند؟ چرا خانم ازاده دواچی، سایت کلمه، هیأت اجرایی سازمان‌های جبهه ملی «ایران» در خارج از کشور و عفو بین‌الملل در بارۀ کشتار بی‌امان مردم کشورهای اشغالی امپریالیسم و ویرانی آنها، مطلب ترجمه نمی‌کنند، آمار نمی‌دهند؟ مگر نشنیدند که «انقلابیون لیبی» از کشته شدن ۵٠ هزار لیبایی (صرفنظر از اینکه اعلام رقم ۵٠ هزار نفر کشته، سرآغازیست بر کوچک‌نمایی جنایت ناتو در این کشور) از آغاز عملیات ناتو تا کنون خبر داد؟…
نه خیر آقایان حزب تودۀ ایران! مسئله اشغال و مستعمره‌سازی کشورهای دیگر، نه وجود رژیم‌های دیکتاتوری، بلکه، دلایل دیگری دارد و از جمله آنها، سیاست‌های اقتصادی، اجتماعی، داخلی و خارجی کم و بیش متفاوت کشورهای اشغال شده با سیاست‌های استعماری امپریالیسم و بانک جهانی علت اصلی و اساسی دخالت‌ها و شروع جنگهای استعماری می‌باشند که بموازات آن، تشکیل، تسلیح و هدایت گروه‌های شبه‌نظامی- تروریستی تحت لوای «دموکراسی» و «حقوق بشر» از سوی نهادهای امنیتی غرب بمثابه طلایه‌داران جنگهای استعماری و یکی از اصلی‌ترین ابزارهای امپریالیسم برای بی‌ثبات کردن و ایجاد آشوب و ناامنی در این کشورها بشمار می‌روند. از سوی دیگر، معنی این فرمولبندی حزب تودۀ ایران «نقش ویرانگر نظام‌های دیکتاتوری منطقه در فراهم آوردن شرایط عملکرد و کسب سَروری (هژمونی) امپریالیسم» چیزی نیست جز القاء این شبهه در اذهان عمومی که گویا، رژیم‌های مهاجم غربی و همچنین، رژیم‌های عروسکی زیردست آنها، مثل رژیم تحت رهبری صهیونیست‌های اسلامی ترکیه، عربستان سعودی، مصر، قطر، یمن و… رژیم‌های دمکراتیک هستند. آیا سکوت عفو بین‌الملل، سایت کلمه و همنوایان آنها در مقابل کشتار سه میلیون و سیصد هزار نفر عراقی (طبق آمار وزارت بهداشت و پزشکی قانونی عراق)، چندین صد هزار یوگسلاویایی، افغانی، ساحل عاجی، فلسطینی، پاکستانی و … لیبایی حیرت‌انگیز نیست؟
ثانیا-در عجبم که چرا بعضی‌ها مرگ را فقط برای همسایه می‌خواهند. چرا خانم آزاده دواچی، هیأت اجرائی سازمان‌های جبهه ملی «ایران» در خارج از کشور و یا سایت «کلمه»، (سایت وابسته به آقای میرحسین موسوی، رهبر «جنبش سبز») آمادگی خود و مادر و خواهر و بستگان اناس خویش برای مشارکت در «انقلابی» مشابه «انقلاب لیبی» را با صراحت اعلام نمی‌کنند؟
در این دور و زمانه، واقعا باید جسارت فوق‌العاده داشت که فاجعه اشغال لیبی از سوی ماشین جهنمی استعمار را انقلاب نامید و یا خبر عفو بین‌الملل در بارۀ جنایت در زندان‌های سوریه را با چشم‌پوشی بر حملات تروریست‌های مسلح تحت رهبری نظامیان اسرائیل به مردم سوریه را مورد تأئید و تأکید قرار داد. طبعا خانم آزاده دواچی و دیگران به محتوای مطالب و ترجمه‌های خود حداقل اعتقاد دارند که به ترجمه و تألیف آنها اقدام می‌کنند.
ترجمه، تألیف و نشر اینگونه مطالب هیچ معنی دیگری جز توجیه جنگهای استعماری و قتل حقیقت ندارد و قاتلان حقیقت اگر برغم ده‌ها هزار (و باحتمال قوی، بیشتر) فیلم، سند، ویدئو، خبر، گزارش از بمباران مالیخولیایی لیبی و دیگر کشورها توسط ماشین جهنمی استعمار، همچنان اصرار دارند بر همه فاجعۀ اشغال و ویرانی کشورهای مختلف و قتل عام مردم آنها چشم ببندند، حداقل قرائت خود از مقوله «انقلاب» را بطور کلی و از «انقلاب لیبی» و در آینده سوریه را بطور اخص نیز بیان نمایند تا مردم ایران هم آنها را بهتر بشناسند و هم بدانند که این مدعیان بر اساس کدام آئینی همصدا با دول امپریالیستی و پیمان فاشیستی ناتو بفرماندهی صهیونیسم بین‌المللی اشغال کشورها، ساقط کردن رژیم‌های ولو دیکتاتوری و ضد مردمی، ویران کردن شهرها و روستاها و قتل عام شهروندان آنها را «انقلاب» تعریف می‌کنند و یا حاکمیت‌های استبدادی منطقه را دلیلی بر حقانیت امپریالیسم در شروع جنگهای استعماری می‌خوانند!
نتیجه گفتار اینکه، این شیوه‌های برخورد به حوادث این چنین هولناک، بعبارت صحیح‌تر، ثناگویی به درگاه امپریالیسم، صرفنظر از هر گونه توضیح و توجیه طرفدارانش، مفهوم دیگری جز زمینه‌سازی برای جنگ استعماری علیه ایران نمی‌تواند داشته باشد.
و بالاخره، برای آشنایی بیشتر با انقلابیون مستعمرات جدید، از جمله «انقلابیون لیبی»، از میان هزاران نشانی معتبر، به نشانی‌های زیر مراجعه کنید تا «سیه روی شود هر که در اوغش باشد!»:
www.akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=40171
www.edalat.org/sys/content/view/6148/
www.mashal.org/content.php?t=&c=bainenmelal&id=01207
www.mashal.org/content.php?t=&c=bainenmelal&id=01033
www.mashal.org/content.php?t=&c=bainenmelal&id=01052
www.mashal.org/content.php?t=&c=bainenmelal&id=01074
www.g-honar-v-mobarze.blogfa.com/
– www.aayande.wordpress.com/2011/08/28/
– www.mondialisation.ca/index.php?context=va&aid=26316
– www.mondialisation.ca/index.php?context=va&aid=26253
– www.michelcollon.info/Mission-d-observation-a-Tripoli.html
– www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=r4oOAjCbXUg
– www.mondialisation.ca/index.php?context=va&aid=26228
…
…
ابراهیم شیری 
رفیق ا.م.شیری با سپاس از تلاش های روشنگری که در این جا همجون خورشید در ظلمت شب تابیده ای
ببین! متأسفانه اینها…امثال آزاده دواچی و جبهۀ ملی و سر تا سر بخش بسیار مهمی از جریان های خارج از کشور با رابطه هایشان در ایران (شهروند رسانه، یا اصطلاحی شبیه به این که دقیقا در خاطر ندارم – می شود پیدا کرد – یعنی جاسوس هایی که توسط پنتاگون تأمین مالی می شوند) اساسا جزء طرح حمله به ایران هستند. و نباید تصور کنیم گه چنین افرادی و چنین جریانهایی ناآگاهانه تجاوز امپریالیستی به لیبی را به عنوان بهار آزادی معرفی می کنند. اینها اسساا افتخارشان همین است که با امپریالیست ها همکاری می کنند، و امپریالیسم را با تخریب تقریبا کامل تما م زیر بناهای کشور و کشتار های بسیار گسترده که حتی از کشتارهایی که در عراق به راه انداختند – در ایران فراتر خواهد رفت…باید از ده میلیون کشتۀ احتمالی حرف بزنیم…همۀ اینها را پذیرفته اند. یعنی ما دقیقا با گروه های جنایتکار و بیماری سر و کار داریم که دلارهای آمریکایی آنها را بیش از پیش دچار از خودبیگانگی ساخته است. در عین حال باید دانست که هم کاری با این هیولای درنده و خطرناک یعنی ایالات متحده و اروپا امتیازاتی نیز دارد.
کوتاه سخن راه حلی به جز باز گشت به اصول مقدماتی و کلاسیک مارکسیسم وجود ندارد، و بسیاری به این اصل باز گشته اند : کارگران جهان متحد شوید!